Θυμίαμα μετά μήκωνος
Ὕπνε, ἄναξ μακάρων πάντων, θνητῶν τ’ ἀνθρώπων,
καί πάντων ζώων, ὁπόσα τρέφει εὐρεῖα χθών·
πάντων γάρ κρατέεις μοῦνος, καί πᾶσι προσέρχῃ,
σώματα δεσμεύων ἐν ἀχαλκεύτοισι πέδησιν.
λυσιμέριμνε, κόπων ἡδεῖαν ἔχων ἀνάπαυσιν,
καί πάσης λύπης ἱερόν παραμύθιον ἔρδων·
καί θανάτου μελέτην ἐπάγεις, ψυχάς διασώζων·
αὐτοκασίγνητος γάρ ἔφυς Λήθης Θανάτου τε.
ἀλλά, μάκαρ, λίτομαί σε κεκραμένον ἡδύν ἱκάνειν,
σώζοντ’ εὐμενέως μύστας θείοισιν ἐπ’ ἔργοις.