Ὦ Νέμεσι, κλήζω σε, θεά βασίλεια μεγίστη,
πανδερκής, ἐσορῶσα βίον θνητῶν πολυφύλων·
ἀϊδίη, πολύσεμνε, μόνη χαίρουσα δικαίοις,
ἀλλάσσουσα λόγον πολυποίκιλον, ἄστατον αἰεί,
ἥν πάντες δεδίασι βροτοί ζυγόν αὐχένι θέντες.
σοί γάρ ἀεί γνώμη πάντων μέλει, οὐδέ σε λήθει
ψυχή ὑπερφρονέουσα λόγων ἀδιακρίτῳ ὁρμῇ.
πάντ’ ἐσορᾷς καί παντ’ ἐπακούεις, πάντα βραβεύεις
ἐν σοί δ’ εἰσί δίκαι θνητῶν, πανυπέρτατε δαῖμον.
ἐλθέ, μάκαιρ’ ἁγνή, μύσταις ἐπιτάρροθος αἰεί·
δός δ’ ἀγαθήν διάνοιαν ἔχειν, παύουσα πανεχθεῖς
γνώμας, οὐχ ὁσίας, πανυπέρφρονας, ἀλλοπροσάλλας.