Θυμίαμα λίβανον
Οὐρανόπαιδ’ ἁγνήν καλέω, Θέμιν εὐπατέρειαν,
γαίης τό βλάστημα, νέον, καλυκώπιδα κούρην,
ἥ πρώτη κατέδειξε βροτοῖς μαντήϊον ἁγνόν
Δελφικῶ ἐν κευθμῶνι, θεμιστεύουσα θεοῖσιν,
Πυθίω ἐν δαπέδω, ὅτε Πυθοῖ ἐμβασίλευεν·
ἥ καί Φοῖβον ἄνακτα θεμιστοσύνας ἐδίδαξεν.
πάντιμ’ ἀγλαόμορφε, σεβάσμιε, νυκτιπόλευτε·
πρώτη γάρ τελετάς ἁγίας θνητοῖς ἀνέφηνας,
Βακχιακάς ἀνά νύκτας ἐπευάζουσα ἄνακτα·
ἐκ σέο γάρ τιμαί μακάρων, μυστήριά θ’ ἁγνά.
ἀλλά, μάκαρ’, ἔλθοις κεχαρημένη εὔφρονι βουλῇ
εὐϊέρους ἐπί μυστιπόλους τελετάς σέο, κούρη.